خداییش حالا دیگه دلم خیلی تنگه خدا!

دیگه جدی جدی نا واسه ادامه ندارم!

فقط تویی که میدونی!

چون خوب می دونی تنهاییم چقدر بزرگه! و کسی

که در تمام طول تنهایی هام باهاش حرف میزنم فقط خودتی!

بقیه یه جور دیگه هستن با من خدا جون .

نمی‌دونم اسمش رو چی بذارم ولی بقیه انگار مصلحت بین هستن .

بقیه معامله‌گر هستن .

باید یه چیزی بهشون بدی تا باهات حرف بزنن .

بهت محبت كنن و دوست داشته باشن .

حداقلش اینه كه دنبال یه آدمی هستن كه اونها رو دوست داشته باشه .

هیچ كس بدون مقدمه به اون یكی محبت نمی‌كنه .

اما تو نه خدا جون . تو اینجوری نیستی .

درست همون موقع كه من بدی كردم بهم محبت می‌كنی تا بگی كه فرق میان خالق و مخلوق تو چیه .

تویی که خیلی بزرگی!

نمی دونم چرا یدفعه بد شدمو از خلق کردنم بهت شکایت کردم!

آخه خدای من بهم حق بده !

نمی‌دونم اصلا چرا ؟ آخه چرا باید اینجوری باشم !

می‌گن به هر كسی به نسبت ظرفیت خودش غم وغصه دادی و همونقدر هم ازشون انتظار داری .

اما من چیكار كنم . با این دلم چیكار كنم . همیشه تو این دلم غوغاست .

بعضی‌ وقتها این دلم خیلی خیلی تنگ می‌شه . كوچیك می‌شه . دیگه جا نداره از پس كه پر می‌شه از غصه .

اون موقع است كه اشكهام به فریادم می‌رسن . ولی آخه من با این دل چیكار كنم .

یه دل دادی بهم اندازه ی کهکشان ! و دردهایی دادی بی پایان!

نمی دونم ازکدومشون بنالم! گفتم: نه!

آخه چی بگم . دردهایی كه شاید هیچكدومشون مال خودم نیست .

من در مقابل دیگران هیچ دردی ندارم